Komin do kotła gazowego w prywatnym domu: podstawowe wymagania instalacyjne

Prawidłowe działanie urządzeń do ogrzewania gazowego w dużej mierze zależy od systemu, który usuwa produkty spalania. Przed wyposażeniem komina do kotła gazowego w prywatnym domu należy mieć pojęcie o rodzajach sprzętu, zasadach jego działania i dokumentach regulacyjnych, zgodnie z którymi jest zainstalowany. Niezależnie od tego, kto będzie wykonywał prace, wybór urządzenia i instalacji należy podjąć z pełną odpowiedzialnością.

Rodzaje systemów kominowych: jaki komin wybrać

Instalacja systemu utylizacji produktów spalania na kotle gazowym przyczynia się do wydajnej pracy urządzenia i całej instalacji grzewczej, bezpiecznego i komfortowego ogrzewania oraz bezawaryjnej pracy kotła. Przed zakupem komina do kotła gazowego warto zasięgnąć fachowej porady na temat istniejących opcji kominów i celowości ich użytkowania.

Rodzaje kanałów dymowych do kotłów gazowych:

• komin murowany - jego budowę planuje się na etapie budowy domu i układa się pod nim fundament. Warunkiem jest gładka powierzchnia wewnętrznych ścian komina. Należy zauważyć, że konstrukcja musi być odporna na działanie kwasu, który powstaje w wyniku kondensacji pary. W przeciwnym razie nastąpi szybkie zniszczenie ceglanej rury kominowej. Stosowany w połączeniu z wkładkami ceramicznymi lub stalowymi. Kominy murowane do kotłów gazowych są skomplikowane, czas budowy i kosztowne. Pod względem wskaźników technicznych są pod wieloma względami gorsze od pojawiających się nowoczesnych systemów kominowych;

• konstrukcja z rury nierdzewnej - ta wersja komina jest bardzo odporna na działanie środowiska chemicznego i uszkodzenia mechaniczne. System jest zaprojektowany jako konstrukcja warstwowa: kiedy rura o mniejszej średnicy jest włożona do rury zewnętrznej. W wolnej przestrzeni między nimi umieszcza się materiał ognioodporny - wełna bazaltowa. Producenci oferują szeroką gamę modeli kominów;
• komin współosiowy - konstrukcja jest montowana zgodnie z zasadą „rura w rurze”: jedną rurą pobierane jest powietrze do spalania, drugą odprowadzane są produkty spalania. Taki system ma wysokie parametry techniczne, które przyczyniają się do bezpieczeństwa i wydajności wszystkich urządzeń gazowych. A ponieważ cykl spalania odbywa się poza pomieszczeniem, kocioł ze współosiowym kominem jest urządzeniem przyjaznym dla środowiska;
• komin wykonany z rur ceramicznych - są to bloki ceramiczne z izolacją termiczną, osadzone w betonowej ramie. Taki system kominowy jest odporny na wahania temperatury, wodoszczelny, ognioodporny i ma dużą wytrzymałość mechaniczną. Głównym wymaganiem do montażu jest wysokiej jakości łączenie modułów ceramicznych.

Która rura do komina jest lepsza w użyciu - każdy decyduje na podstawie swojej konkretnej sytuacji. Najważniejsze jest, aby podkreślić mocne i słabe strony dowolnej opcji. Bez względu na preferowany typ komina, jego projekt i instalacja muszą być zgodne z SNiP 2.04.05-91 „Ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja”. Po przestudiowaniu tych norm możesz dowiedzieć się, jak prawidłowo zainstalować komin na kotle gazowym.

Komin do kotła gazowego w prywatnym domu: podstawowe wymagania SNiP 2.04.05-91

Środki związane z montażem komina kotła gazowego, od etapu projektowania do montażu samej instalacji, muszą być zgodne z wymogami obowiązujących ram prawnych, ponieważ niewłaściwa instalacja i obsługa urządzeń gazowych podważa bezpieczeństwo osób korzystających z instalacji gazowych.

Główne elementy konstrukcyjne komina:

• kanał gazowy - kanał wychodzący z kotła do rury kominowej połączony jest z adapterem;
• rury kominowe;
• rewizja - przymocowana do dna szachtu komina i służy do czyszczenia kanału z produktów spalania i usuwania nadmiaru wilgoci;
• łączniki (wsporniki, zaciski) - służą do mocowania do ściany;
• inne akcesoria do urządzenia systemowego.

Z reguły lokalizację kotła gazowego w prywatnym domu planuje się na dolnym piętrze w oddzielnym pomieszczeniu (kotłowni). Wszystkie elementy systemu grzewczego muszą być ze sobą ściśle połączone. Podstawowe zasady instalowania kominów do kotłów gazowych, regulujące procedurę technologiczną, są przedstawione w aktach normatywnych SNiP 2.04.05-91 i zawierają następujące wymagania:

• odpowiedni ciąg - zapewnia całkowite odprowadzenie spalin;

• odporność na wysokie temperatury;
• szczelność miejsc dokowania - wszystkie elementy na całej długości systemu kominowego muszą ściśle przylegać do siebie;
• rura w miejscu przejścia przez strop musi być solidna, bez połączeń;
• syfon kondensatu - konstrukcja tego elementu musi zapewniać zbieranie i usuwanie cieczy;
• jeśli w konstrukcji występują zwoje, w tych miejscach są umieszczone włazy rewizyjne, aby zdiagnozować stan komina, oczyścić go i spuścić kondensat;
• długość odgałęzienia z boku nie powinna przekraczać 1 m;
• możliwa dopuszczalna liczba zwojów kominów - nie więcej niż 3;
• wysokość rury kominowej musi przekraczać wysokość dachu (w najwyższym punkcie), aby zapewnić dobry ciąg i nie było odwrócenia;
• odległość między rurami kominowymi a powierzchnią wykonaną z materiałów niepalnych może wynosić co najmniej 5 cm, a jeśli materiał powierzchniowy jest palny - co najmniej 25 cm.

Przydatna rada! Całkowita szczelność sekcji kominowych nie pozwoli na ucieczkę gorących produktów spalania z układu.

Procedura aranżacji komina kotła gazowego w prywatnym domu

W zależności od tego, na jakim etapie planowane jest zainstalowanie komina dla kotła gazowego, układ wydechowy może być wewnętrzny lub zewnętrzny (zdalny). W budowanych domkach, w których przewiduje się użycie kotłów gazowych, stosuje się kominy wewnętrzne, których umieszczenie jest uwzględnione w projekcie. W domach starego budynku przy przejściu na ogrzewanie za pomocą kotła gazowego wyciąga się komin.

Możesz porównać mocne i słabe strony zewnętrznych i oddalonych kominów, patrząc na tabelę:

Typ komina
Zdalny	Wnętrze
Wymagana jest pełna izolacja termiczna komina	Izolacja termiczna jest potrzebna tylko w obszarze, który wychodzi
Bezpieczne działanie jest gwarantowane zgodnie z normami	Nie wyklucza się możliwości przedostania się produktów spalania do pomieszczenia, wysokie zagrożenie pożarowe
Urządzenie kominowe wykonane jest z tego samego rodzaju elementów i jest proste w wykonaniu	Wyróżnia się złożoną instalacją, ponieważ istnieje potrzeba dużej liczby elementów i elementów komina
Dyspozycyjność przy wykonywaniu wszelkiego rodzaju prac naprawczych i konserwacyjnych	Trudności w przeprowadzaniu konserwacji i naprawie komina

 

Instalacja komina kotła gazowego typu wewnętrznego wiąże się z budową fundamentu i kanału ochronnego wykonanego z cegły. Wtedy zapewnione zostanie bezpieczeństwo eksploatacji. Takie układy są bardziej wydajne, a tworzenie się w nich kondensacji jest minimalne. W niektórych przypadkach kominy można przymocować do ściany domu, za którą zainstalowany jest kocioł.

Urządzenie zdalnego komina wymaga wysokiej jakości mocowania i obowiązkowej maksymalnej izolacji, ponieważ kondensat w takich konstrukcjach powstaje w dużych ilościach.

Główne etapy instalacji komina dla wewnętrznego kotła gazowego:

• oznaczenie miejsc do robienia otworów w podłodze i dachu domu;
• urządzenie do otwierania komina;
• połączenie odgałęzienia kotła z kanałem gazowym;
• instalacja rewizji, tee;

• przedłużenie rury kominowej;
• wzmocnienie połączeń za pomocą zacisków;
• mocowanie konstrukcji za pomocą wsporników;
• izolacja termiczna części zewnętrznej.

Przydatna rada! Lokalizacja systemu kominowego musi być ściśle pionowa, bez zwężania lub poszerzania kanału.

Kominy do kotłów gazowych ze stali nierdzewnej

Kominy stalowe mogą mieć konstrukcję jedno- lub dwuścienną. Kominy jednowarstwowe można układać w ogrzewanych pomieszczeniach i stosować do obudowy kominów murowanych. W systemach trójwarstwowych pomiędzy dwiema rurami znajduje się warstwa izolacyjna, co umożliwia ich stosowanie zarówno do instalacji wewnętrznej, jak i zewnętrznej.

Ze względu na to, że paliwo gazowe zawiera zanieczyszczenia siarkowe, przy usuwaniu odpadów jego opary działają agresywnie, powodując korozję ścian przewodów spalinowych. Dlatego przy produkcji kominów ze stali nierdzewnej do kotłów gazowych stosuje się materiał żaroodporny i kwasoodporny marki AISI 316L. Jego zastosowanie znacznie wydłuża żywotność systemów kominowych.

Spośród słabości rury kominowej ze stali nierdzewnej do kotła gazowego można zauważyć nie do końca estetyczny wygląd. Korzyści obejmują:

• odporność na korozję i agresywny skład chemiczny;
• niewielka waga, nie ma potrzeby stosowania urządzenia podstawowego;
• niepalność materiału - stal nierdzewna nie topi się nawet w temperaturze 500 ºС;
• konstrukcja modułowa - fabryczna produkcja dużej ilości trójników, adapterów i kolanek pozwala na zbudowanie komina do każdego domu;
• fabryczna produkcja wszystkich elementów stalowego komina pozwala na jego montaż i demontaż pod dowolnym dogodnym kątem;
• absolutnie gładka okrągła powierzchnia wewnętrzna - zapewnia minimum przeszkód na drodze usuwania produktów spalania;
• możliwość instalacji w już wybudowanym domu;
• dość przystępna cena komina za kocioł gazowy.

Podczas montażu zewnętrznego komina stalowego istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia punktu rosy: przy niskiej temperaturze zewnętrznej odprowadzane opary tworzą kondensację i tworzy się śluza wodna. Zatyka kanał, uniemożliwiając wydostawanie się produktów, a tym samym blokuje proces spalania. Można tego uniknąć, umieszczając rurę w wyłożonym wykładziną kanale kominowym z cegły. Ta technika rozwiąże również estetyczną stronę budynku.

Inną opcją uniknięcia tworzenia się korka wodnego jest zastosowanie konstrukcji wielowarstwowej składającej się z dwóch rur, z których jedna jest chroniona warstwą wełny bazaltowej. Taki zdalny system kominowy nie wymaga już dodatkowej izolacji. Średnicę komina kotła gazowego dobiera się tak, aby pasowała do przekroju wylotu urządzenia.

Przydatna rada! Kominy ze stali nierdzewnej są łatwe w utrzymaniu, jednak raz na 3 lata konieczna jest kontrola systemu przez specjalistę.

Zasady instalacji komina do kolumny gazowej

Kluczem do bezpiecznej eksploatacji gazowego podgrzewacza wody jest prawidłowy układ wydechowy. W przypadku kolumny stosuje się kominy, które usuwają produkty spalania do przewodu spalinowego lub bezpośrednio do atmosfery. Do odprowadzania spalin stosowane są następujące rodzaje rur:

• Rura falista - łatwy w montażu, pozwala na elastyczność materiału
  rozciągnij go do 2-3 m długości, a także wydłuż go, łącząc kilka odcinków pofałdowania;
• rura aluminiowa - łatwa w montażu, odporna na kondensację, wymaga dodatkowej izolacji termicznej;
• kominy współosiowe - cenę takich systemów można obniżyć ze względu na możliwość przeprowadzenia rury przez ścianę. Oszczędza to materiał i koszty instalacji. Główną zaletą takiego komina jest to, że powietrze z pomieszczenia nie bierze udziału w pracy wszystkich urządzeń.

Podstawowe wymagania dotyczące montażu rur kominowych do gazowych podgrzewaczy wody:

• działanie urządzeń jest zabronione bez bezpiecznie zamocowanego w nim komina;
• ciąg wewnątrz systemu kominowego musi być stały;
• materiał rury musi być niepalny, odporny na korozję, kondensat i wysokie temperatury;
• zewnętrzna część komina musi być pionowa;
• konstrukcja musi być uszczelniona, aby uniknąć wnikania tlenku węgla do pomieszczenia;
• komin należy zainstalować na otwartej przestrzeni, aby w razie potrzeby szybko rozwiązać problem;
• komin musi znajdować się co najmniej 0,5 m nad poziomem dachu;
• Surowo zabrania się używania systemów wentylacyjnych, przestrzeni między piętrami, strychów do usuwania produktów spalania.

Jak sprawdzić ciąg w kominie kotła gazowego

Projekt jest jednym z głównych wskaźników prawidłowego funkcjonowania komina. Jego skuteczność zależy od następujących parametrów:

• przekrój komina - rozgrzane gazy usuwane są szybciej przy mniejszym przekroju, ale jeśli jest zbyt mały, istnieje zagrożenie dostawaniem się produktów spalania do pomieszczenia. Jeśli przekrój poprzeczny komina jest nieracjonalnie duży, może wystąpić efekt odwrotnego ciągu;

• gromadzenie się dużej ilości sadzy na ścianach beczki - dzięki temu sekcja robocza jest zmniejszona, co prowadzi do zmniejszenia szybkości usuwania tlenku węgla;
• duża liczba zwojów w układzie - każdy zwojów rury spowalnia ruch spalin;
• niedostateczna szczelność komina - obecność małych pęknięć, szczelin sprzyja wnikaniu zimnego powietrza do układu, co zapobiega szybkiemu usuwaniu dymu;
• Pogoda - Wysoka wilgotność i niskie ciśnienie atmosferyczne mogą zmniejszyć ciąg.

Istnieje kilka metod sprawdzenia stanu przyczepności. Jeśli diagnoza jest przeprowadzana przez profesjonalistów, używają anemometru - urządzenia do pomiaru prędkości ruchu gazu. W życiu codziennym stosują tzw. Metody ludowe:

• oględziny - jeśli w pomieszczeniu jest dym, to jest odwrócony przeciąg;
• za pomocą cienkiej kartki papieru - jest przenoszona do okienka: im mocniejszy jest papier, tym lepszy jest ciąg;
• płomień świecy - zapalona świeca jest doprowadzana do kanału, a płomień zostaje zdmuchnięty. Kierunek dymu z wygaszonej świecy w kierunku komina wskazuje na dobry ciąg.

Ważny! Ciąg w kotłach gazowych należy sprawdzać przy wyłączonym urządzeniu.

W zależności od przyczyny słabej przyczepności podejmuje się środki w celu jej poprawy. Czyszczenie kanału z sadzy odbywa się za pomocą specjalnego urządzenia składającego się z kryz, ciężarka i liny. Urządzenie opuszcza się do kanału i ruchami do przodu czyści na całej jego długości. Aby uzyskać całkowite uszczelnienie ceglanego komina, konieczne jest wyeliminowanie wszystkich pęknięć wynikających ze zniszczenia muru.

Komin koncentryczny do kotła gazowego: zasady instalacji, zalety, instalacja

Główną zaletą zainstalowania współosiowego komina do kotła gazowego jest to, że taki komin nie tylko odprowadza spaliny na zewnątrz, ale także dostarcza do komory spalania powietrze z ulicy. Dzięki temu pomieszczenie nie wymaga dodatkowej wentylacji, a powietrze w domu pozostaje w stanie utrzymać zdrowie i zdolność do pracy przebywających tam osób. Sprzęt z takim odprowadzaniem produktów spalania nazywa się kotłem gazowym bez komina.

Współosiowy projekt komina

Konstrukcja komina współosiowego opiera się na dwóch rurach o różnych średnicach, z których jedna znajduje się wewnątrz drugiej. Rura wewnętrzna służy do usuwania odpadów na zewnątrz. Przez rurę zewnętrzną, a raczej przez przestrzeń między rurami wewnętrzną i zewnętrzną, z zewnątrz pobierane jest powietrze, które służy do spalania gazu. W ten sposób komin radzi sobie z kilkoma funkcjami naraz:

• wzrost stopnia bezpieczeństwa komina - powietrze napływające z ulicy nagrzewa się, a wychodzące produkty spalania stygną;
• wzrost wydajności kotła - sprawność urządzenia wzrasta dzięki temu, że powietrze wpływa do komory spalania już ogrzanej;
• maksymalne spalanie gazu - ze względu na wzrost sprawności kotła uzyskuje się całkowite spalanie paliwa;
• przyjazność dla środowiska instalacji grzewczej - cały cykl pracy urządzeń gazowych odbywa się na zewnątrz, co zapewnia komfort i bezpieczeństwo ogrzewania.

Do produkcji komina stosuje się okrągłe rury: zewnętrzna rura o średnicy 100 mm wykonana jest ze stali o grubości 1-2 mm, wewnętrzna ze stopu aluminium. Średnica tego ostatniego wynosi 60 mm. Rury o takim stosunku średnic stosowane są w kominach współosiowych do przyściennych kotłów gazowych oraz wolnostojących z komorą spalania typu zamkniętego. Aby uniknąć kontaktu rur ze sobą, zworki są instalowane na całej ich długości.

Zgodnie z metodą montażu, kominy typu współosiowego mogą być poziome i pionowe. Wersja pozioma jest bardziej popularna ze względu na łatwy montaż. W przypadku, gdy montaż systemu w poziomie jest niemożliwy lub odległość kotła od ściany zewnętrznej przekracza 4 m, decydują się na montaż pionowego komina współosiowego. Należy zauważyć, że jego instalacja jest bardziej skomplikowana.

Zalety współosiowych systemów spalinowych

Kominy współosiowe są stosowane do różnych urządzeń gazowych, w których komora spalania ma konstrukcję zamkniętą. Są to podłogowe i ścienne kotły gazowe, grzejniki gazowe (kolumny), konwektory i inne urządzenia.

Warto zwrócić uwagę na główne zalety stosowania kominów współosiowych w porównaniu z innymi typami układów wydechowych:

• naturalna wymiana ciepła - ogrzewanie napływającego powietrza i chłodzenie wychodzących gazów następuje dzięki konstrukcji rury, co z kolei zapobiega znacznemu nagrzewaniu się ściany;
• zwiększenie wydajności samego sprzętu gazowego;
• zwartość - komin jest starannie zamontowany i nie zajmuje dużo miejsca, co pozwala na zastosowanie go nie tylko w prywatnych domkach, ale także w wieżowcach;

• bezpieczeństwo eksploatacji - w powietrzu pomieszczenia, w którym zainstalowany jest kocioł, nie brakuje tlenu, ponieważ kontakt powietrza z pomieszczenia z wydalanymi substancjami jest całkowicie wykluczony;
• łatwość instalacji - pozwala obniżyć koszt instalacji współosiowego komina.

Przydatna rada! Jeśli kupiłeś naścienny kocioł gazowy do autonomicznego ogrzewania mieszkania, użycie do niego współosiowego komina jest najbezpieczniejsze, ponieważ produkty spalania są usuwane nie do kanału wentylacyjnego, ale bezpośrednio do atmosfery.

Wymagania dotyczące instalacji współosiowego komina

Podobnie jak w przypadku każdego sprzętu gazowego, na instalację kominów współosiowych nakładane są szczególne wymagania SNiP 2.04.05-91, sekcja 3 „Ogrzewanie”; 2.04.08–87, a także przepisy regulowane Przepisami Bezpieczeństwa w Gazownictwie. Mogą się różnić w zależności od sposobu montażu komina współosiowego: poziomego lub pionowego.

Dla każdego rodzaju instalacji istnieje ogólne wymaganie dotyczące maksymalnej długości komina współosiowego dla kotła gazowego: nie może ona przekraczać 4 m. W przypadku konieczności prowadzenia systemu kominowego na znaczną odległość stosuje się specjalne modele współosiowe o ogólnych standardach.

Kiedy pionowy współosiowy komin kotła gazowego przechodzi przez sufit i dach, stosuje się adapter, którego projekt jest dostarczany przez producenta specjalnie dla tego systemu. Dotyczy to również współosiowych przedłużeń przewodu spalinowego, gdy wymagane jest zainstalowanie systemu o wymaganej długości. Szczelność w miejscach przechodzenia rur przez strop zapewnia specjalna głowica - końcówka. Zapobiega również przedostawaniu się opadów do systemu.

Poziomą metodę montażu współosiowego komina stosuje się z reguły w przypadku ściennych urządzeń gazowych.Aby uniknąć wnikania kondensatu, konieczne jest utrzymanie spadku komina od kotła od 3 do 5%. Istnieją normy dotyczące lokalizacji w zewnętrznej ścianie kanałów dymowych dla komina. Jeśli więc otwór ma znajdować się w ścianie obok okna, to odległość od okna nie powinna być mniejsza niż 0,5 m, jeśli nad oknem - nie mniej niż 0,25 m.

Wielu producentów urządzeń gazowych zawiera w dostawie rurę do usuwania produktów spalania. Jeśli kupiłeś współosiowy komin do kotła gazowego wraz z wyposażeniem, to należy sprawdzić, czy w zestawie znajduje się pozioma część rury (zwykle około 1 m długości), odgałęzienie, końcówka (głowica), komplet uszczelek, membrana. Jeśli podczas instalowania rury przez ścianę konieczne jest ominięcie wszelkich występów lub kształtek, stosuje się łuki i łuki.

Przydatna rada! Konieczne jest zapewnienie ochrony wszystkich przewodów i wejść na współosiowym kominie przed wnikaniem ciał obcych.

Współosiowy komin do kotła gazowego w prywatnym domu: jak to zrobić sam

Przed zainstalowaniem współosiowego komina własnymi rękami należy zapoznać się z instrukcją projektowania i obsługi zakupionego sprzętu gazowego. Ze względu na specyficzną konstrukcję rury współosiowej, montaż komina dla kotła gazowego naściennego musi być wykonany z zachowaniem szczególnej ostrożności. Unikaj tworzenia wgnieceń lub innych uszkodzeń na rurach, prowadzących do obniżenia ciśnienia w systemie.

Do zakończenia prac instalacyjnych potrzebne będą następujące elementy systemu:

• rura z kołnierzem;
• zaciski do zaciskania;
• współosiowe kolano;
• adapter do podłączenia do kotła;
• przedłużenie z mankietami uszczelniającymi (jeśli wymagane);
• dekoracyjne nakładki.

Zgodnie z wymaganiami dotyczącymi instalacji komina w ścianie zewnętrznej znajduje się otwór o wymaganej średnicy. Jeśli w ścianie jest otwór okienny, umieść go nie bliżej niż 0,5 m od okna. Podłączając komin do kotła gazowego, najpierw podłącz adapter, a następnie wszystkie połączenia zmontowane w jedną konstrukcję.

Rurę wyprowadza się przez otwór w ścianie, obserwując spadek od kotła. Jeśli konieczne jest doprowadzenie komina do ściany, konstrukcja jest mocowana za pomocą zacisków. Szczeliny między otworem w ścianie a włożoną rurą przedmuchuje się pianką lub uszczelnia wełną mineralną. Następnie miejsca te są zamykane ozdobnymi pierścieniami.

Komin z cegły DIY

Konstrukcja komina murowanego to wyłącznie pionowy kanał o przekroju kwadratowym lub prostokątnym. Do układania ceglanego komina stosuje się pełną cegłę ceramiczną, którą układa się na zaprawie. Zewnętrzny odcinek kanału wyłożono zwykłą cegłą, nawiązującą do stylu budownictwa mieszkaniowego, co widać na licznych zdjęciach ceglanych kominów. Jeśli dom jest wyłożony kamieniem lub otynkowany, możesz ułożyć komin w ten sam sposób.

Kominy murowane do kotłów gazowych: wymagania instalacyjne

Przed ułożeniem ceglanego komina dla kotła konieczne jest wzniesienie fundamentu, którego wysokość powinna wynosić co najmniej 0,3 m Wymiary podstawy na obwodzie powinny wystawać poza obrys samego kanału o co najmniej 0,15 m częścią ściany zewnętrznej, jego fundament powinien być zlicowany z podstawą. Samodzielne murowanie komina z cegieł (instrukcje wideo to potwierdzają) rozpoczyna się na etapie budowy ścian domu.

Wymagania dotyczące kominów ceglanych:

• kanał dymowy powinien być pionowy, bez półek, zwężone i poszerzone;
• grubość muru z ceglanej rury dla komina jest brana pod uwagę z wyłączeniem zamarzania;
• minimalny dopuszczalny przekrój przewodów spalinowych to 14 x 14 cm, co odpowiada wymiarowi połowy cegły, biorąc pod uwagę szew
• wielkość komina murowanego, którego wysokość jest mniejsza niż 5 m, należy zwiększyć do przekroju kanału 14 x 20 cm;
• konstrukcja komina odbywa się w ścianach między ogrzewanymi pomieszczeniami, co zapobiegnie jego wychłodzeniu i zmniejszy ciąg;
• szczelność - układanie ceglanego komina odbywa się za pomocą opatrunku, tak aby pionowy szew poprzedniego rzędu zachodził na cegłę następnego;
• wewnętrzna powierzchnia kanału powinna być gładka;

Przydatna rada! Aby uzyskać płaską i gładką powierzchnię wewnętrzną kanału, podczas budowy ceglanego komina własnymi rękami użyj specjalnych szablonów.

• odległość między sąsiednimi przewodami kominowymi nie powinna być mniejsza niż 5 średnich zewnętrznych średnic rur;

• jeżeli kanały wentylacyjne zlokalizowane są przy kominie, ich wysokość powinna być równa wysokości kominów.

Aby obniżyć koszty budowy, we wspólnym kominie należy umieścić jak najwięcej kanałów. W takim przypadku pobliski komin i kanały wentylacyjne będą się wzajemnie ogrzewać, co ogólnie poprawi funkcjonowanie komina.

Przygotowanie zaprawy do układania murowanego komina

Skład zaprawy do układania ceglanego komina dobiera się biorąc pod uwagę, który odcinek rury jest ułożony: zewnętrzny lub wewnętrzny. Do budowy kanału zewnętrznego stosuje się taką samą zaprawę, jak do murowania ścian nośnych konstrukcji mieszkaniowej. Jest przygotowywany z cementu, piasku, wody i może twardnieć na powietrzu i wodzie. Mieszankę przygotowuje się w takiej objętości, że została opracowana w ciągu godziny, ponieważ szybko się zestala.

Aby mieszanina nie zapadła się pod wpływem agresywnego środowiska, zaleca się dodanie do niej specjalnych dodatków zwiększających jej plastyczność, wytrzymałość oraz kwasoodporność. Dzięki tym dodatkom można poprawić jakość samego muru, zwiększyć szybkość budowy i trwałość wykonanych prac.

Przygotowanie zaprawy do murowanego komina przechodzącego do wnętrza domu polega na zastosowaniu w swoim składzie gliny ogniotrwałej i szamotu w stosunku 1: 1. Takie mieszanki doskonale radzą sobie w wysokich temperaturach, są trwałe i nie wydzielają szkodliwych substancji. Aby nadać mieszance gliny wytrzymałość, można dodać do jej składu sól kuchenną (około 120-150 g na wiadro).

Przydatna rada! Wytrzymałość zaprawy kominowej można zwiększyć dodając cement portlandzki w proporcji 1 kg na wiadro.

Podczas układania ceglanego komina własnymi rękami możesz kupić gotowe mieszanki, które są żaroodporne i kwasoodporne. Samodzielne przygotowanie rozwiązania może obniżyć koszty budowy komina.

Całkiem możliwe jest zbudowanie ceglanego komina własnymi rękami - poniższy film pomoże ci szczegółowo zapoznać się z etapami budowy konstrukcji, biorąc pod uwagę wszystkie podstawowe wymagania.

Możliwość zastosowania ceglanego komina do kotła gazowego

Biorąc pod uwagę zalety i wady kominów ceglanych, można wyciągnąć wnioski dotyczące ich stosowania w połączeniu z kotłami gazowymi. Ich zalety to:

• prawdopodobieństwo wykorzystania istniejącego już komina, co obniża koszty komina;
• możliwość pracy w połączeniu ze sprzętem gazowym z otwartą komorą spalania;
• akceptowalny koszt materiałów do budowy i dekoracji konstrukcji.

Trwałość ceglanych kanałów obserwuje się tylko wtedy, gdy są one używane do kominków lub pieców.Jeżeli zostaną zastosowane do kotłów gazowych, ze względu na niską temperaturę produktów spalania na ścianach kanału będzie się tworzyć kondensacja, a trudne warunki pracy w agresywnym środowisku doprowadzą do stopniowego niszczenia muru i pogorszenia parametrów pracy.

Ponadto wymagania dotyczące takich kominów są bardziej rygorystyczne:

• nienaganny murarstwo - jeśli umiejętności nie wystarczą, konieczne będzie zaproszenie do pracy wykwalifikowanego murarza, co będzie kosztować ryczałt. Ceny za pracę: szorstki mur z cegły kominowej od 6000 rubli za 1 m³, mur licowy - 2500 rubli. za 1 m²;

• niemożność wykonania złożonej konfiguracji kanału (jeśli trzeba ominąć na przykład belkę w podłodze);
• użycie starego kanału powinno odbywać się za pomocą tulei;
• potrzeba izolacji termicznej.

Wady takiego systemu obejmują zmniejszenie przyczepności podczas nagrzewania cegły. Zatem właściwym kominem dla kotła gazowego będzie kanał ceglany wraz z wkładką stalową lub ceramiczną. Zdjęcie kominów ceglanych pokazuje, że wkładki są wyposażone w proces układania kanału. W takim przypadku konieczne jest pozostawienie szczeliny między rurą wykładziny a powierzchnią cegły. Jest to konieczne, aby rura mogła poruszać się wewnątrz kanału.

Kominy do kotłów gazowych: ceny za różne typy rur

Planując budżet przy zakupie kominów, należy wziąć pod uwagę długość i średnicę kanału, obecność i liczbę zwojów, a także materiał, z którego wykonane są rury. Nie ma zasadniczych różnic w konstrukcji i koszcie kominów dla stojących kotłów gazowych i urządzeń naściennych. Komin ze stali nierdzewnej będzie kosztował więcej niż komin ceglany, ale komin stalowy jest łatwiejszy w instalacji, dzięki czemu koszty instalacji są przystępne.

Możesz kupić komin do kotła gazowego w wyspecjalizowanych punktach sprzedaży oraz w sklepach internetowych, które sprzedają te produkty. W sprzedaży znajduje się również duży asortyment kształtek, kształtek, trójników, adapterów, zaślepek i innych niezbędnych detali konstrukcyjnych. Dzięki wygodnemu sortowaniu produktów według kategorii i modelu możesz szybko znaleźć i zamówić żądany produkt.

Koszt 1 m pojedynczej rury ze stali nierdzewnej o średnicach 100, 110, 115, 120 mm to 650 rubli, ta sama rura o średnicy 140-150 mm będzie kosztować 750 rubli. Cena kolanka ze stali nierdzewnej z kątem obrotu 90 ° dla rury o średnicy 110-120 mm wynosi 550 rubli. o grubości metalu 0,6 mm. Za 1900 rubli można kupić 1 m rury wielowarstwowej ze stali nierdzewnej o średnicy 140-230 mm.

Przydatna rada! Możesz zaoszczędzić na zakupie wysokiej jakości i trwałych rur kominowych, jeśli złożysz zamówienie w okresie rabatowym.

Cena komina współosiowego do kotła gazowego o średnicy 60-100 mm i długości 1 m, sprzedawanego w zestawie poziomym, wynosi 3500 rubli. Zakup współosiowego komina Baxi - światowego producenta nowoczesnych systemów grzewczych - będzie kosztował 4200 rubli. Kompletny zestaw kominowy do kotła gazowego naściennego zawiera rurę 75 cm o średnicy 60-100 mm, kolanko 90 ° i końcówkę. Wszystkie produkty objęte są gwarancją.

Właściwa instalacja dowolnego sprzętu AGD jest kluczem do jego bezpiecznej i długotrwałej eksploatacji. Zwłaszcza jeśli chodzi o sprzęt gazowy. Instalacja systemu odprowadzania spalin z kotłów gazowych wymaga wstępnych obliczeń inżynierskich i wykwalifikowanej realizacji.